Na een lange periode met veel regen en ook sneeuw was zaterdag 21 januari 2023 eindelijk weer eens een droge dag. Zelfs de zon kwam er na enige tijd bij. Tijd voor de 10+ wandelgroep van Stadsdorp Gracht en Straatjes om weer een wandeling te maken, nu naar het vele groen dat Amstelveen te bieden heeft.

Vanaf de Appeltjesmarkt bracht de bus (de stakingen waren gelukkig voorbij!) ons op het Hueseplein in Amstelveen. In het nabijgelegen Wilhelminaparkje, het eerste park op onze wandeling, was er gelegenheid stil te staan bij de ontwikkelingen in de omvang van de gemeente Nieuwer-Amstel, zoals Amstelveen vroeger heette. Na de grote annexatie van het noordelijkste deel van de gemeente door Amsterdam in 1896 en de wat kleinere in 1921, probeerde Nieuwer-Amstel iets van zijn status terug te winnen. Zo werd ervoor gekozen nieuwe inwoners te trekken met aantrekkelijke huizen in veel groen, en door al dat groen gingen wij vandaag op verkenning.



Na heerlijke koffie bij café La Gare in het oude dorp Amstelveen kwamen we al snel in het Broersepark, oorspronkelijk Wandelpark geheten, maar in 1967 vernoemd naar de op dat moment afscheid nemende Chris Broerse (1902-1995), gedurende meer dan 35 jaar directeur van de Amstelveense plantsoenendienst en verantwoordelijk voor aanleg en ontwerp van veel aantrekkelijk groen. In het park stonden we even stil bij het Indiëmonument van Ella van de Ven uit 1994, met daarop de datum 8 december 1941, de dag waarop Nederland – één dag na de Japanse aanval op Pearl Harbor – de oorlog verklaarde aan Japan. Drie maanden later volgde de Nederlandse capitulatie op Java en begon het leed voor de in Nederlands-Indië verblijvende Nederlanders.

Om aan de talrijke, en vaak interessante, kerken van Amstelveen recht te doen, houden we even stil bij de lutherse kerk. Dat staat er weliswaar niet op, maar de gevelsteen met zwaan spreekt boekdelen. Zo hebben we het over Johannes Hus (1369-1415) en zijn ideeën voor kerkhervorming en natuurlijke over zijn treurige einde op de brandstapel in Konstanz. Luther grijpt terug op die ideeën en parafraseert Hus’ laatste woorden als: “eens werd een gans (Hus betekent gans) gebraden, maar na 100 jaar zingt een zwaan’, waarmee hij dan zichzelf en zijn volgelingen bedoelde. Ook het vroegere lutherse weeshuis op de Amsterdamse Lauriergracht is nog aan een gevelsteen met zwaan te herkennen.

We zijn dan al in (een klein stukje) Amsterdamse bos, Jac. P. Thijssepark en natuurpark De Braak geweest. Bij dit laatste maken we een klein omwegje naar de Amsterdamseweg en de daar aanwezige banpaal, als het goed is op precies 1000 Amsterdamse roeden van de stad gelegen (bijna 3,7 km).



Mensen die in vroeger eeuwen tot verbanning waren veroordeeld mochten zich niet binnen het gebied, aangeduid door de banpalen, bevinden. Andere banpalen zijn nog te vinden aan de Amsteldijk en in het voormalige dorp Sloten. We denken aan de vaak draconische straffen die in vroeger tijden werden opgelegd, van lijfstraffen en verbanning, tot de doodstraf aan toe.

Misschien wel het hoogtepunt van de wandeling is het zicht op de achterzijde van de Kruiskerk, gelegen op een mooi grasveld, omzoomd door bomen. Deze schepping van architect Marius Duintjer (1908-1983), voor het omringende groen werkte hij samen met de al genoemde Chris Broerse, is een toonbeeld van volmaakte harmonie, waar symbolische elementen (zoals de twaalf hoekpunten) deel van uitmaken.



In het Amstelveense stadshart bereikten wij ten slotte het beginpunt van tramlijn 5 en het eindpunt van onze wandeling van iets meer dan 11 km. Amstelveen mag zich gelukkig prijzen met zoveel groen.

De volgende wandeling zal zijn op zaterdag 11 februari 2023.