Op zaterdag 25 januari 2020 trok de Stadsdorp 10+ kilometerclub er weer op uit. Het was verzamelen op perron 1 van CS voor de trein naar Overveen. Een uitgesproken grijze dag met een temperatuur van een graad of vijf, we kunnen rustig zeggen waterkoud brr. Maar… wel een grote groep van 16 enthousiastelingen!

Carla had als startpunt een wandeling gekozen uit de NRC die loopt over de landgoederen bij Overveen. We passeerden vanuit het station de Joodse Begraafplaats en namen de ingang Middenduin, met rechts de bleekvelden. Een bleekveld of bleek is een kort gemaaide grasweide die ervoor diende om linnen te bleken. Reeds in de 16e eeuw ontdekte men de kracht van zonlicht en zuurstof bij het bleken van linnen. Na het wassen was het linnen vaak nog gelig en was de geur van het gebruik er niet uit. Het linnen werd echter frisser en lichter van tint door het op een grasveld uit te spreiden en te laten drogen. Inderdaad vormen deze bleekvelden een mooi stuk vlak terrein tussen begroeide duinen.



Bij het wisent uitkijkpunt (fijn scrabblewoord!) helaas geen wisenten vandaag, anders dan in mei 2018 toen de 10+km-club voor een deel dezelfde wandeling maakte. Ik heb daar overigens niemand over gehoord. Het maakt ook helemaal niet uit: de weersomstandigheden, het seizoen en de kleuren zijn zo anders dat je een fijne wandeling gerust vaker kunt doen. Vandaag lagen er nog veel vochtige herfstbladeren, zodat je met afdalen een beetje op je tellen moest passen. Een eervolle vermelding voor enkele Stadsdorpers die een ijsvogel hebben gespot!

Voor het landgoed Elswout sloegen we rechtsaf naar Kraantje Lek. Dat bleek een heerlijk warme pleisterplaats met uitstekende koffie uit de pot van het stadsdorp! Ruim 7 km gelopen. Kraantje Lek is gelegen aan het begin van het historische Visserspad tussen Zandvoort en Overveen. Eeuwen geleden beliepen de Zandvoortse vissersvrouwen dit mulle pad met de visvangst die hun mannen aan wal hadden gebracht, om deze te verkopen op de markt in Haarlem. Halverwege deze tocht namen ze een welverdiende rustpauze bij Kraantje Lek, met uitzicht op de Holle Boom, waar volgens de dorpsverhalen kinderen uit geboren werden. Voor de Stadsdorpers was het heel relaxed om te wandelen zonder stinkende visemmers!

Terug in de trein speelden we het bekende spel van de stappentellers, die allemaal iets anders aangeven, terwijl we toch echt bij elkaar gebleven zijn. Gemiddeld was het 12,4 kilometer, heel mooi. En er zijn natuurlijk weer tal van wetenswaardigheden uitgewisseld over onze buurt en bezigheden. Carla bedankt voor de goede zorgen, en de kop is er af voor 2020.