We leven in wonderlijke tijden. Normaal gesproken ga ik dagelijks wandelen met de honden in het Westerpark maar, omdat ik onder de omstandigheden liever niet in de tram zit, heb ik deze wandelingen vervangen door wat rondjes om de gracht. Dat houdt in dat er tijd over is voor andere zaken zoals koken en bakken.

Koken voor mij zelf deed ik altijd al maar bakken is nieuw voor mij. Omdat ik cheesecake zo lekker vind had ik besloten om dat recept als eerste te proberen. Nou, het is een flink stuk gebak dus ik kon heel wat punten snijden en die laten proeven door verschillende personen. Men was vol lof. Dus waarom niet nog een cheesecake geprobeerd maar dan net iets anders? Weer laten proeven. Ook lekker! Van het stuk dat overbleef nam ik iedere ochtend een puntje bij de koffie en, omdat het best veel was, ook nog een puntje bij de thee. En dan krijg je de smaak van het bakken te pakken. Misschien nog zo’n taart maar dan met wat meer citroen en zure room in plaats van crème fraiche? Dat werd cheesecake nummer 3. Iedereen wist nu wel hoe mijn cheesecake smaakte dus …………… ik moest hem alleen opeten. Niet erg. Puntje bij de koffie, puntje bij de thee. Buurvrouw, nog een puntje? Nee? Oh, u weet hoe hij smaakt. Prima. En toen zat mijn broek opeens niet lekker meer. Wonderlijk. Ik op de weegschaal. Er was ruim een kilo bij gekomen in 2 weken. Een Corona Kilo zal ik maar zeggen.

Ik ben gestopt met het bakken van cheesecakes maar die kilo is er niet zo maar af! Ik klaag niet maar deze situatie moet niet te lang meer duren!